2ο Δημοτικό Σχολείο

Μια αξέχαστη «υγρή» διαδρομή στις Πηγές του Αχέροντα

Υπάρχουν κάποια μέρη στα οποία νιώθεις την ανάγκη να γυρίζεις ξανά και ξανά. Όσες φορές λοιπόν κι αν επισκεφτείς κάποιος την Πρέβεζα, το ποτάμι του Αχέροντα είναι από εκείν

α τα μέρη που μυστικά χωρίς καν να το έχει συνειδητοποιήσει έχει γραφτεί μέσα σου και σε φωνάζει.

Είτε πρόκειται για το απαράμιλλο κάλλος του και τις πλούσιες φυσικές του ομορφιές είτε για κάτι περισσότερο μυσταγωγικό που οι ρίζες του αγγίζουν τα αρχαία μυστήρια, ο Αχέροντας ποταμός πάντα θα βρίσκεται στην ατζέντα του ψαγμένου περιηγητή, καθώς σε καμία περίπτωση δε θα σε ικανοποιήσει μία και μόνη επίσκεψη.

Κάθε φορά ανακαλύπτεις και κάτι διαφορετικό. Κάθε φορά βρίσκεις κι έναν επιπλέον λόγο για να πεις: εδώ θα ξανάρθω οπωσδήποτε!

Η πρόσβαση στις Πηγές του Αχέροντα είναι εξαιρετικά εύκολη. Απλά ακολουθείς τις ταμπέλες μετά τη γέφυρα στη Γλυκή. Οδηγείς κάποια χιλιόμετρα, ενώ το ποτάμι ρέει στα αριστερά σου και, ζηλεύοντας όσους βλέπεις στη διαδρομή σου να έχουν στήσει τα τροχόσπιτα τους στην κοίτη του, ακολουθείς τον πολύ καλό δρόμο που θα σε οδηγήσει σε ένα νέο παράδεισο.

Οι αρχαίοι Έλληνες πίστευαν ότι στον Αχέροντα βρίσκονταν οι πύλες του Κάτω Κόσμου. Εδώ οδηγούσε τις ψυχές ο Ερμής, τις οποίες στη συνέχεια παραλάμβανε ο βαρκάρης-Χάροντας για να τις περάσει απέναντι, στην Αχερουσία Λίμνη, στα έγκατα της οποίας βρισκόταν το υποχθόνιο βασίλειο του Πλούτωνα-Άδη και της Περσεφόνης.

Φτάνοντας στο τέλος της διαδρομής θα σιγουρευτείς για τους λόγους που σκαρφίστηκαν οι αρχαίοι μας πρόγονοι μια τόσο όμορφη ιστορία. Τα πεινασμένα και ζηλόφθονα μάτια των νεκρών έπρεπε να χορτάσουν ομορφιά και να ταξιδέψουν με τις ωραιότερες τελευταίες εικόνες στο μυαλό τους ώστε να μην φύγουν βαρυγκωμώντας.

Ελάχιστα μέρη μπορούν να συναγωνιστούν τις πηγές του Αχέροντα σε ηρεμία και ομορφιά. Όσος κόσμος κι αν έχει φτάσει την ίδια ώρα με σένα σε καμία περίπτωση δεν πρόκειται να ενοχληθείς από οχλοβοή. Καμία κακοφωνία δε θα καταφέρει να αποσπάσει τη ματιά σου από το καταπράσινο πλάτωμα με τη βαθιά σκιά που προσφέρουν τα τεράστια πλατάνια και η υπόλοιπη πλούσια χλωρίδα. Πάνω από κάθε φωνή επιβάλλεται ο ήχος του ποταμού, που κυλάει ζωηρός και πλούσιος ακόμα και το κατακαλόκαιρο.

Κι εδώ ακριβώς βρίσκεται η αρχή του ταξιδιού σου στον Αχέροντα ποταμό. Γιατί σαφώς και δεν αρκεί να τον δεις και να τον ακούσεις: πρέπει και να τον διασχίσεις κατά μήκος και μάλιστα με τα πόδια.

Ο εξοπλισμός είναι απλούστατος: αρκεί το μαγιό σου ή ακόμα και ένα σορτσάκι ή μια βερμούδα και βέβαια παπούτσια, της επιλογής σου μεν αλλά που να δένουν με ασφάλεια στα πόδια σου, ώστε να μην καταλήξουν μαζί με δεκάδες άλλα στο «παπουτσωμένο» δέντρο. Το παράξενο αυτό δέντρο, που θα το συναντήσεις αν αποφασίσεις να κατέβεις το ποτάμι με κανό, το έχουν στήσει οι κατά καιρούς κατασκηνωτές με αδέσποτες σαγιονάρες και πέδιλα που ψαρεύουν στο ποτάμι.

Παρ? όλα αυτά, ακόμη και με κίνδυνο να τα χάσεις, τα παπούτσια είναι απαραίτητα προκειμένου να ολοκληρώσεις με επιτυχία την συγκλονιστική εμπειρία της ανάβασης προς τις πηγές του Αχέροντα ποταμού, μέσα από το ίδιο το ποτάμι, καθώς είναι εξαιρετικά δύσκολο να περπατήσεις πάνω στα ποταμίσια βότσαλα.

Την πρώτη κρυάδα, στην κυριολεξία, θα την πάρεις όταν διασχίσεις το ποτάμι κατά πλάτος προκειμένου να βρεθείς στην αριστερή όχθη. Η αίσθηση των πεντακάθαρων κρυστάλλινων νερών, που αναλόγως την εποχή και τον όγκο του νερού μπορεί να σου φτάσουν και έως τα γόνατα το πολύ, θα σε συγκλονίσει. Εκεί εξάλλου θα ακούσεις και τις πρώτες τσιρίδες.

Θα νιώσεις το δέρμα σου να σφίγγει κατευθείαν και ίσως να αναρωτηθείς αν το αίμα σου εξακολουθεί να κυλάει. Μην απογοητευτείς, είναι πολύ νωρίς ακόμα. Έχεις χρόνο να αναρωτηθείς πως στο καλό σου ήρθε η ιδέα να περπατήσεις μέσα στα παγωμένα νερά του Αχέροντα αργότερα, όταν το νερό τυλίξει τη μέση σου ή αν είσαι τυχερός σκεπάσει τους ώμους σου.

Ναι τυχερός... Γιατί μπορεί τα τελευταία μέτρα μέχρι την αριστερή όχθη να τα κάνεις σχεδόν τρέχοντας αλλά μόλις βγεις το βήμα σου θα γίνει εξαιρετικά ταχύ, προκειμένου να διασχίσεις το δάσος που σε χωρίζει από την πρώτη ελεύθερη πρόσβαση προς το ποτάμι.

Το ταξίδι προς τις πηγές του Αχέροντα μόλις ξεκινά και κοιτώντας γύρω σου θα συναντήσεις συνοδοιπόρους όλων των φυλών και των ηλικιών, από νήπια που περπατάνε μόνα τους μέσα στο νερό όσο είναι ρηχό και σκαρφαλωμένα στους ώμους του μπαμπά τους μόλις βαθαίνει μέχρι ανθρώπους ηλικιωμένους αλλά αποφασισμένους να μην σταματήσουν το ταξίδι μέχρι το τέλος ή έστω μέχρι εκεί που επιτρέπεται.

Το ποτάμι πηγάζει από τα γιαννιώτικα βουνά και μετά από μια μακριά διαδρομή 64 χλμ εκβάλει στην Αμμουδιά της Πρέβεζας. Τα νερά του, πολύ ορμητικά το χειμώνα αλλά απόλυτα προσβάσιμα το καλοκαίρι διασχίζουν το ίδιο φαράγγι με σένα, αλλά με αντίθετη φορά. Θεόρατοι γκριζωποί βράχοι στέκονται φρουροί δίπλα σου, ειδικά στα σημεία όπου ο ήλιος αδυνατεί να σε φτάσει.

Σε κάθε σημείο της διαδρομής μπορείς να κάνεις στάση είτε ηθελημένη είτε αθέλητη. Αυτό το τελευταίο θα συμβεί όταν θα δεις να περνούν δίπλα σου τα άλογα που καβάλησαν κάποιοι μερακλήδες, που θέλησαν μεν να φτάσουν στις πηγές αλλά όχι και να βραχούν.

Αν είσαι τυχερός και κατεβάζει αρκετό νερό, σε κάποια σημεία θα «αναγκαστείς» να βουτήξεις και να κολυμπήσεις κάποια μέτρα, μέχρι να μπορέσεις να ξαναπατήσεις στα πόδια σου. Σε διαβεβαιώνω ότι πρόκειται για ανεπανάληπτη εμπειρία.

Η πρόσβαση ωστόσο είναι εφικτή μέχρι κάποιο σημείο καθώς τα νερά βαθαίνουν και η κοίτη στρίβει με αποτέλεσμα να αναγκαστείς να πάρεις το δρόμο της επιστροφής ή αλλιώς να επαναλάβεις ένα υπέροχο ταξίδι.